Części do silnika, skrzyni biegów i więcej...

e pragniemy, by nasze auto było sprawne, więc jeśli już coś się zepsuje, powinniśmy szybko rozpocząć naprawę. W zależności od tego, jakiego rodzaju usterka się pojawiła, możemy zrobić to na wiele sposobów. Z niektórymi rzeczami wa

Części do silnika, skrzyni biegów i więcej...

Co można samodzielnie naprawić w samochodzie?

Każdemu z nas może przydarzyć się awaria samochodu, co skutecznie ogranicza naszą swobodę oraz daje nam powód do dodatkowego stresu. Zawsze pragniemy, by nasze auto było sprawne, więc jeśli już coś się zepsuje, powinniśmy szybko rozpocząć naprawę. W zależności od tego, jakiego rodzaju usterka się pojawiła, możemy zrobić to na wiele sposobów. Z niektórymi rzeczami warto oczywiście udać się do mechanika, jednak te drobne problemy, jak chociażby wymiana wadliwych wycieraczek, z łatwością naprawimy samodzielnie. Jeśli nie do końca wiemy jak to zrobić, możemy poszukać w Internecie odpowiedniego poradnika, który nam to wszystko ułatwi.


Parę słów o dziejach potencjometru

W roku 1986 w USA firma Milpitas zapoczątkowała produkcję potencjometrów sterowanych cyfrowo. Na monolitycznej płytce układu oznaczonego E2POT znajdowała się sieć rezystorów i pamięć EPROM. Rezystancja potencjometru była sterowana sygnałem z mikroprocesora i mogła zmieniać się od 10 k? do 1 M?. Potencjometr kosztował 10 dolarów.

Amerykańska firma Xicor wyprodukowała pierwsze potencjometry EEPOT w roku 1987 wykorzystując technologię NMOS. Pomimo dużego poboru energii, znalazły szereg zastosowań i przyjęły się na rynku. W roku 1992 wprowadzono drugą generację potencjometrów elektronicznych, wykonanych w technologii CMOS, co pozwoliło na znaczne zmniejszenie poboru prądu. W roku 1995 pojawiły się układy o niskim napięciu zasilania (3V). Dalszym krokiem było pojawienie się układów trzeciej generacji, charakteryzujących się mniejszymi szumami i jeszcze mniejszym poborem mocy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr


Encyklopedycznie o obiegu silnika dwusuwowego

Obieg pracy silnika dwusuwowego

Suw sprężania ? w pierwszej fazie suwu sprężania następuje płukanie przestrzeni roboczej silnika. Wtedy to spaliny powstałe w poprzednim cyklu pracy są wytłaczane przez kanał wydechowy napływającym świeżym ładunkiem.
Suw pracy ? Przed dojściem do górnego martwego położenia tłoka następuje zapłon paliwa, które gwałtownie rozprężając się powoduje ruch tłoka w dół do dolnego skrajnego położenia. W końcowej fazie tego suwu może mieć miejsce początek cyklu płukania.

Jako pompa ładująca w najprostszych silnikach benzynowych wykorzystywana jest skrzynia korbowa. Rozrząd w takich silnikach najczęściej jest przeprowadzany poprzez odsłanianie i zasłanianie przez tłok odpowiednich kanałów w cylindrze, co upraszcza konstrukcję (brak oddzielnego układu rozrządu). Przepływ ładunku przez skrzynię korbową umożliwia smarowanie silnika wtryskiem oleju do układu dolotowego (lub dodanie go do paliwa), co pozwala na rezygnację z układu smarowania i dalsze uproszczenie konstrukcji. Taki uproszczony silnik, często stosowany dawniej w motocyklach i małych samochodach, jest jednak niedoskonały (niekorzystny symetryczny rozrząd, straty energii na przepompowanie ładunku przez skrzynię korbową, spalanie oleju) i nieefektywny, co jest przyczyna złej opinii o dwusuwach w ogóle i niemal zaniknięcia silników dwusuwowych niskoprężnych. Konstrukcje zaawansowane używają mechanicznych pomp ładujących (głównie systemu Roots), rozrządu zaworowego (przepłukanie wzdłużne) i ciśnieniowych układów smarowania.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_dwusuwowy