Ciekawostką jest fakt
Montaż Lanosa w Polsce z zestawów SKD w Fabryce Samochodów Osobowych rozpoczęto 30 września 1997 roku. Początkowo z silnikami 1,5 8V oraz 1,6 16V.
Już w 1998 roku rozpoczęto produkcję tego pojazdu z wykorzystaniem 60% części polskich (przede wszystkim zmieniono typowo koreańską tapicerkę oraz fotele, nie zapewniające odpowiedniego komfortu europejczykom). Udział polskich części stopniowo rósł i w 1999 roku wynosił 71%, 2000 - 81%, 2001 - 93%, ostatecznie Lanosy produkowane były z 98% wykorzystaniem części polskich.
Ciekawostką jest fakt, że wersja 3 drzwiowa w dalszym ciągu była montowana, ale tym razem z zestawów CKD, wycofano ją z oferty w 2002 roku. W tym samym roku wycofano z oferty silnik 1,5 8V, gdyż nie był on w stanie spełnić normy czystości spalin Euro 3.
W 2000 roku ruszył eksport polskich Lanosów na Ukrainę, w pierwszym roku wysłano prawie 1300 aut, eksport ten stopniowo rósł aby osiągnąć w 2007 roku ponad 60 tys. egzemplarzy.
Wraz z wycofaniem się w 2004 roku Daewoo z FSO postanowiono zmienić nazwę pod jaką sprzedawany był ten pojazd na FSO Lanos. Pierwsze egzemplarze pod nową marką trafiły do salonów sprzedaży w październiku tego roku. Rok później wycofano z oferty silnik 1,5 16V, gdyż istniała konieczność jego importu z Korei.
Modele eksportowe na Ukrainę dalej oferowane były z jednostkami 1,5 8V jak i 1,6 16V oraz pod marką Daewoo (na Ukrainę trafiły również małe partie pod marką FSO), natomiast na polskim rynku jedynymi jednostkami napędowymi były 1,4 8V i 1,6 16V produkowane w rumuńskim zakładzie Daewoo Automobile Romania. W kwietniu 2007 roku FSO wprowadziło do oferty model Lanos plus, który był atrakcyjniejszą wersją wyposażeniową Lanosa. Od połowy 2008 roku na rynku polskim dostępne były jedynie Lanosy plus.
3 października 2008 roku nastąpiło planowane zakończenie produkcji Lanosa w zakładzie na Żeraniu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Lanos
Parametry płynów hamulcowych
Płyn hamulcowy ? czynnik przenoszący ciśnienie hydrauliczne w układach hamulcowych.
Parametry płynów hamulcowych
Wymagania dotyczące płynów hamulcowych podane są w normach SAE J 1703, FMVSS 116 i ISO 4925.
Temperatura wrzenia płynu
Temperatura wrzenia jest miarą możliwości termicznego obciążenia płynu hamulcowego. To obciążenie może być szczególnie duże w cylinderkach hamulców kół. W temperaturach przekraczających rzeczywistą temperaturę wrzenia dochodzi do wytworzenia pęcherzyków gazu (pary) i wtedy uruchomienie hamulców przestaje być możliwe.
Temperatura wrzenia płynu zawierającego wodę
Podstawowym składnikiem większości płynów hamulcowych jest glikol, który ma własności higroskopijne, tzn. łatwo wchłania wodę. Temperatura wrzenia płynu hamulcowego zawierającego wodę jest znacznie niższa od temperatury wrzenia czystego płynu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yn_hamulcowy
Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem
Pierwsze pojazdy napędzane parą (1769-1830)
Powóz parowy konstrukcji Richarda Trevithicka stosowany w Londynie z 1802
Lokomotywa Trevithicka
Rakieta Stephensona
Lokomotywa Johna Blenkinsopa z 1812
Pojazd Siegfrieda Marcusa z 1889
Ford Model T z 1911
Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera wojskowego, Nicolasa-Josepha Cugnot, zbudowany w 1769. Pojazd Cugnot?a przeznaczony do ciągnięcia dział, był napędzany prymitywną, dwucylindrową maszyną parową, która umożliwiała jego ruch z prędkością zaledwie 4 km/h. Dlatego też, pojazd ten nie doczekał się uznania ówczesnych ludzi i szybko odszedł w zapomnienie.
W 1801 angielski inżynier Richard Trevithick reaktywował ideę użycia maszyny parowej do napędzania pojazdu. Udoskonaliwszy maszynę parową, zastosował ją do napędu, ?lokomotywy drogowej? i jako pierwszy w świecie, w 1804 przejechał pomyślnie 150 km, zabierając jednocześnie 12 pasażerów. Parowóz ten nie odniósł jednak sukcesu finansowego, i dlatego też często błędnie podaje się Rakietę George?a i Roberta Stephensonów jako pierwszy parowóz świata. Został on skonstruowany w 1829, właściwie była to udoskonalona wersja parowozów konstruowanych w poprzednich latach (pierwszą linię kolejowa George Stephenson uruchomił już w 1825). W Rakiecie zastosowano wielorurowy kocioł, który znacznie poprawił jej osiągi. Zbudowano ją głównie dla uczestnictwa w konkursie Rainhill Trials, którego zwycięska maszyna miała być używana przez kolej Liverpool ? Manchester. Rakieta zwyciężyła, ponieważ jako jedyna przetrwała wszystkie próby, a jej osiągi odpowiadały organizatorom. 15 września 1830 miał miejsce pierwszy śmiertelny wypadek w historii kolei ? podczas oficjalnego otwarcia linii Liverpool ? Manchester, zginął William Huskisson.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji